Art Rotterdam 2017

In het werk van de drie kunstenaars is er sprake van een vermenging van de realiteit met het theatrale. Ze creëren een bühneachtige ruimte waarop ze hun persoonlijke ervaringen en meer algemene tendensen in onze maatschappij kunnen opvoeren.

Bij Andrea Freckmann (1970) is de bühne direct aanwezig waarop ze vaak zelf figureert, verkleed in historisch kostuum. In de recentste schilderijen heeft ze het thema van de poppenkast opgepakt als metafoor voor de werkelijkheid. Opvallend is Andrea Freckmann’s vaardige en directe manier van schilderen waarbij ze met vaart en trefzeker vormen neerzet, ze heeft een voorliefde voor ornamentale elementen die ze in weelderige kamerplanten en motieven in het behang of servies tot uiting brengt.

Sebastiaan Schlicher (1975) tekent popmuzikanten, religieuze fanatici en survivalists, die hun subcultuur gebruiken om de onbeduidendheid van hun bestaan te lijf te gaan. De larger-than-life persoonlijkheid is een favoriete metafoor in zijn werk. Zijn tekeningen komen associatief tot stand met meerdere lagen over elkaar waarin ook teksten zijn aangebracht, die zowel verklaren als nieuwe vragen oproepen. Verder wordt ook Schlicher’s video Earthworm Jim getoond.

In de tekeningen van Dirk Zoete (Gent 1969) zie je harlekijnachtige figuren die op een podium acteren of dieren dresseren in een act die tegelijk grotesk en aandoenlijk is. In zijn werk is de traditie van het Belgische surrealisme en het carnavaleske, groteske sterk aanwezig. Dirk Zoete maakt ook ruimtelijk werk waarin de harlekijn uit de tekeningen als een soort vogelverschrikker met een masker in de ruimte treedt, een verre neef van de suprematistische en modernistische figuren van Kazimir Malevic en Oskar Schlemmer.