Andrea Freckmann’s (1970) nieuwe schilderijen hebben de werktitel ‘Damals. So schön’. In de politiek, media en de publieke opinie is een hernieuwde belangstelling voor het verleden te zien als een reactie op de verontrustende en verwarrende ontwikkelingen van onze tijd. Andrea Freckmann bekijkt dit fenomeen kritisch omdat het verleden vaak ook geïdealiseerd wordt en niet per se overeenkomt met hoe het vijftig jaar geleden werkelijk was. De schilderijen bevatten parafernalia uit de jaren 60 en 70 als kantgordijnen, een Volkswagen kever, landelijke dorpjes met een kerk in het midden en treintjes in een berglandschap. Aan die herkenbare nostalgische beelden voegt Freckmann abstracte patronen toe waarmee ze het bevroren beeld van vroeger openbreekt en ruimte maakt voor een blik naar de toekomst. Vaak staat aan de rand van het beeld een raadselachtig veelkantig voorwerp dat je kunt zien als belichaming van die abstractie en een opening naar de toekomst. De doeken zijn in Freckmann’s trefzekere en dynamische penseelvoering geschilderd. In haar meest recente schilderij breekt een vitrine met miniatuurkerk, bordspel, berglandschap en een losse arm bijna uit het kader door het gedurfde perspectief.