Dirk Zoete

Dirk Zoete (1969) geeft in zijn tekeningen vaak een bühne weer waarop bouwwerken of schepen staan. Deze constructies hebben verschillende etages waarop huizen, voorwerpen en mensen zijn aangebracht die samen een systeem lijken te vormen. De menselijke figuren zijn simpel weergegeven als poppen of grote vogelverschrikkers die vanaf een observatiepost de wereld in kijken. De bouwwerken en ark-achtige schepen lijken reusachtig maar krijgen door de toneelachtige setting tegelijk een aandoenlijke verkleining. Soms is de bühne ook expliciet, en zie je cowboys op houten paarden voor een westernlandschap, of zelfs mannen in bootjes op een zee die toch decor blijkt te zijn.

Na zijn theatrale tekeningen startte Dirk Zoete de serie Study for Cactus Species die bestaat uit grote grafiettekeningen waarin hij cactussen tekent opgebouwd uit semi-abstracte vormen. Hij maakt daarin vaak gebruik van de frottagetechniek waarbij het patroon van de houten vorm die hij onder het blad legt op het papier wordt overgebracht.

In de daaropvolgende reeks Cactus Derivatives (vanaf 2019) gebruikt hij pigment en kleurpotlood om variaties op de cactus te tekenen, waarbij hij hun vorm opnieuw uitvindt en zich vertakt naar andere organische vormen. Zo creëert hij een denkbeeldig herbarium dat net als zijn theatrale tekeningen een speelse vrijheid en verwondering uitstraalt.

In de afgelopen jaren maakt Dirk Zoete vaker ook ruimtelijk werk. Zijn gestileerde mensfiguren zijn opgebouwd uit geometrische vormen, die de toeschouwer raken door hun uiterste eenvoud . Het lijken verre neven van de suprematistische figuren van Malevitsj of de kostuums uit het Triadisch Ballet van Schlemmer. De eerste versie is in karton die op metaal wordt overgebracht en vervolgens zo wordt beschilderd dat de schetsmatigheid van het papieren model behouden blijft. De contouren van de gezichten worden eerst uitgeschraapt in een blok klei waarin dan plasticrete, een soort arcylhars, wordt gegoten zodat de positieve vorm van het gezicht tevoorschijn komt.