Zeger Reyers

Zeger Reyers (1966) staat bekend om zijn installaties waarin hij de artificiële, door de mens geschapen wereld confronteert met de natuur. Zo liet hij zwammen uit meubels en apparaten groeien en zonk hij stoelen af in de Oosterschelde, om ze te laten overwoekeren door mosselen. In het werk Drumstel (2004) ketende hij honderd lege oliedrums aan elkaar en legde die in zee. De kluwen olievaten werd zo een door de zee bespeeld instrument en maakte tegelijk de enorme kracht van de zee zichtbaar, na zeven weken waren de vaten gedeukt en verroest en brachten alleen nog doffe geluiden voort.

Zeger Reyers is er niet op uit om in zijn werk een moreel oordeel te vellen over bijvoorbeeld de schadelijke invloed die de mens heeft op zijn omgeving. In zijn installaties die hij biotopen noemt maakt hij het wonder en de kracht van de natuur op een verhevigde manier zichtbaar. Tegelijk wordt de toeschouwer zich bewust van de kwetsbaarheid van de door de mens geschapen omgeving. Kenmerkend is Zeger Reyers’ intelligente en vindingrijke materiaalgebruik waarmee hij je overrompelt en bewust maakt van de betrekkelijkheid van onze zekerheden. Een goed voorbeeld daarvan is de installatie Aqua Boogie I (2004), waarvoor hij het souterrain van het GEM liet onderlopen en in het water zwarte lederkarpers uitzette.

Een andere onderdeel van zijn werk zijn de installaties gemaakt met Mosa Porselein.
Het eerste werk is Goede Voornemens (1999) in Museum het Princessehof dat bestond uit een lange tafel overdekt met een massa porseleinen borden, schotels en kopjes die als ijsschotsen tegen elkaar liggen. Zeger Reyers bouwde een zelfde werk op in de 8e Biennale van Havana in 2003. Hierna ontstond een variant Hard Water, waarin het servies van de vloer tot het plafond is gestapeld als een cascade van porselein.
Hard Water werd in 2014 voor het eerst getoond in Galerie Maurits van de Laar.

Het spectaculaire werk Rotating Kitchen beleefde in 2009 zijn première in de Kunsthalle Düsseldorf in de tentoonstelling Eating the Universe, waarin de relatie tussen voedsel en kunst wordt onderzocht. Het bestaat uit een life size keuken die om zijn eigen as gaat draaien zodat de voorwerpen en het voedsel in de keuken worden vermengd tot een amorfe, geurende massa. Het werk is vastgelegd in de video Rotating Kitchen die in een oplage van 7 is uitgegeven.

In 2011 realiseerde Zeger Reyers de installatie Paviljoen in het Renaat Braempavillion van Museum Middelheim in Antwerpen. In het gebouw met zijn typische organische en vloeiende vormen bouwde hij een glooiende vloer waarop aarde met sporen van paddenstoelen werd aangebracht. Na enige dagen begonnen de paddenstoelen te groeien als witte knopen op een gitzwarte achtergrond.

Voor de manifestatie Ja Natuurlijk in het Gemeentemuseum Den Haag in 2013 gebruikte Zeger Reyers voor het eerst hallucinogene paddenstoelen in het werk A Glance Through the Shades. Hierin plantte hij paddo’s op lamellen voor een raam.
In het zelfde jaar toonde hij een draaitafel geprepareerd met oesterzwammen in de tentoonstelling  Flowers and Mushrooms in het Museum der Moderne, Salzburg.

Meer recent experimenteerde Zeger Reyers met keramiek gedurende een werkperiode in het EKWC, Oisterwijk. Hij maakte hier onder meer bijna surreële beelden van apen die gedeeltelijk bedekt zijn met paddestoelen. Twee beelden werden verworven voor de gezamenlijke keramiek collectie van Museum Het Princessehof Leeuwarden / Stedelijk Museum Den Bosch.

In 2007 ontving Zeger Reyers de Ouborg Prijs waarbij de publicatie Stil Groeien verscheen.