Martin Assig, Dirk Zoete

tekeningen, ruimtelijk werk

13 mei t/m 10 juni 2012
Martin Assig (1959) gebruikt in zijn nieuwe tekeningen inkt waarover hij een laag transparante was aanbrengt waarin de lijnen als het ware worden gevangen en stilgezet. Gezichten, cirkels, en wervelingen worden aan elkaar verbonden, lichamen worden omgeven door een krans van stralen. De figuren staan vaak op een voetstuk met daarop een tekst, zoals een votiefbeeld waarmee dank wordt gezegd voor de genezing van een lichaamsdeel of orgaan. Martin Assig gebruikt motieven die hij eerder in zijn kleine tekeningen ontwikkelde en zet die nu in een groter formaat op een voetstuk. Tekst en beeld raken aan existentiële begrippen: hoe verhoudt de mens zich tot de ander en tot de wereld. Zo zie je in het werk Ich kann Dich schon sehen een aaneenschakeling van gezichten waaronder afwisselend Ich en Du staat.
In de tentoonstelling laat Martin Assig ook een ruimtelijk werk zien: Die Ordnung, een vijfkantige variant van de Toren van Babel van elf etages met witte ramen in ronde zwarte bogen. Op de spits staat in dun ijzerdraad NEUWELT geschreven; een fragiele aankondiging van een utopische, nieuwe wereld.

Dirk Zoete (1969) geeft in zijn tekeningen een bühne weer waarop bouwwerken of schepen staan. Deze constructies hebben verschillende etages waarop huizen, voorwerpen en mensen zijn aangebracht die samen deel lijken uit te maken van een systeem. De menselijke figuren zijn rudimentair weergegeven als poppen of grote vogelverschrikkers die vanaf een uitkijkpost de wereld in kijken. De architectonische inventies en de arkachtige schepen wekken de indruk reusachtig te zijn maar krijgen door de toneelachtige setting tegelijk een aandoenlijke verkleining. Soms is de bühne ook expliciet, zoals in The Wild Bunch waarin cowboys op houten paarden zijn gezet tegen een achtergrond van een Amerikaans woestijnlandschap. Het systeem van huizen, schoepenraderen, schuren, mensen en dieren dat in de meeste werken aanwezig is wijst op een verlangen naar een eenvoudige, samenhangende wereld waarin de mens zichzelf kan onderhouden. Dirk Zoete werkte dat gegeven ook uit in een maquette van een rond huis dat tegelijk atelier, woning en boerderij is, een ideale plek waarin de kunstenaar autarkisch kan leven.