Peinture Fraîche

Andrea Freckmann, Tobias Lengkeek
Lotte van Lieshout, Erik Pape
Ronald Versloot, Peter Vos

schilderijen

12 maart t/m 16 april 2023

In Peinture Fraîche (letterlijk: net geschilderd) is werk te zien van zes schilders van verschillende generaties. Erik Pape (1942) wijdde zijn werk tot 2020 bijna uitsluitend aan Parijs. Met de ogen van een buitenstaander en een kenner gaf hij plekken als het Canal St. Martin, Sacré Coeur, Pont Neuf en daarna Place Stalingrad een nieuwe weergave om het cliché erin te bezweren. In zijn recente werk kiest hij ervoor simpele dingen dicht bij huis als een vaas, plant of gebruiksvoorwerp af te beelden tegen een monochrome achtergrond. Door hun eenvoud zijn het radicale werken waarin de schilderkunst is teruggebracht tot haar bare essentials.

Ook bij Lotte van Lieshout (1978) en Andrea Freckmann (1970) zie je een focus op de dagelijks omgeving en het eigen leven. Lotte van Lieshout geeft zich vaak letterlijk bloot om zichzelf en haar relatie tot de wereld te onderzoeken. Zo schildert ze zichzelf naakt, hurkend boven spiegelend water of een afbeelding van een mythische vogel waarmee ze reflecteert op haar identiteit en afkomst.
In de serie ‘Requisiten und andere Ideeen’ schildert Andrea Freckmann meubels, voorwerpen, kamerplanten en dieren, dingen uit haar interieur, kostbaar en dierbaar. Toch is er ook ruimte voor klein drama, de vleesetende plant kan een vlieg langzaam verteren en de hond in gehuil uitbarsten. De schilderijtjes aan de muur zijn vaak citaten uit eerdere werken, zodat je haar oeuvre in miniatuur kan teruglezen.

Tobias Lengkeek (1991) schildert gebouwen en voorwerpen die in een staat van verval of ontbinding zijn. Ooit waren ze nieuw en intact, door ze te schilderen wil hij de tijd vangen die ligt tussen hun oorsprong en hun huidige staat. Lengkeek breidt zijn schilderijen ook uit naar het drie dimensionale door ze te monteren op een skateramp of er geometrische figuren mee te bouwen. Zo toont hij een afgeplatte achthoek opgebouwd uit schilderijen op hout.

Peter Vos (1975) ontwikkelde een virtuoze manier van schilderen waarin hij dieren en mensen op een gestileerde manier weergeeft. Hij laat een aantal portretten van katten zien waarop je ongemerkt menselijke eigenschappen projecteert. In twee recente werken vertaalt hij het portret van Frida Kahlo naar zijn manier van schilderen waardoor haar overbekende gezicht een nog iconischer werking krijgt.

Ronald Versloot (1964) speelt graag met de conventies van de schilderkunst en de conditionering van onze waarneming. Als een modelbouwer plaatst hij flatgebouwen op een platform die daardoor nietig lijken, abstracte ellipsen worden vijvertjes in een landschap en de strepen op luchtballons worden herhaald in de akker beneden. Je oog gaat daardoor heen en weer tussen de illusie van ruimte en de werkelijkheid van het platte vlak van het schilderij.