Aafke Bennema &  Elka Oudenampsen

schilderijen, collages

21 juni t/m 26 juli 2009

Aafke Bennema’s (1965) natuurlandschappen hebben een opvallende helderheid. Door hun kleur en stilering lijkt het alsof ze door een designer onder handen zijn genomen. Wolken en bomen hebben lichte pastelkleuren en worden met duidelijke contouren weergegeven. Hierdoor werken ze sterk grafisch en ornamentaal. Ooit paste Aafke Bennema een verwante manier van werken toe in portretten. Als een gravure liet ze lijnen lopen over de welvingen van het gezicht. Na de portretten volgden rotstuinen en onderwater landschappen, waarin tot in het kleinste detail de ornamentale kwaliteiten van de vetplanten en koralen naar voren werd gehaald. De weergave van de huidige landschappen is minder minutieus en gedetailleerd, de heldere kleuren en de golvende lijnen maken dat de voorstelling overzichtelijk is en vaart krijgt.

Aan de schilderijen van Elka Oudenampsen (1967) gaan collages vooraf. Uit tijdschriften scheurt ze fragmenten van foto’s die ze niet zozeer om hun voorstelling maar eerder om hun kleur en vorm uitkiest. Vaak is nog een detail als een weg of een boom uit de foto herkenbaar, maar in wezen zijn het bijna abstracte composities die doen denken aan landschappen. De directheid en abruptheid waarmee de gescheurde fotofragmenten elkaar in de collages raken zorgt in de schilderijen voor een eigenaardige ruimtewerking. De kleurvlakken lijken bijna als autonome vormen op een podium te liggen, zonder dat het geheel uiteenvalt. Vaak zorgen kleine details ervoor dat de voorstelling als een landschap kan worden gezien. Een lange gebogen lijn die horizontaal door het beeld loopt interpreteer je bijvoorbeeld als een draad van een omheining.