Die Zeit Ist Jung.

Diederik Gerlach (1956) laat vijfentwintig kleine schilderijen op paneel zien, opgedeeld in vijf thema’s: Humor, Stimmung, Waldkammer, Quelle en Einsam. De titel van de tentoonstelling zelf: Die Zeit Ist Jung is een knipoog naar het lied Die Welt War Jung, ooit vertolkt door Marlene Dietrich. Ook in zijn schilderijen verwijst Diederik Gerlach regelmatig naar het verleden. Hij put daarbij uit zijn archief van afbeeldingen uit oude reis- en reclamefolders en fotoalbums maar citeert ook uit de kunstgeschiedenis, met name de Duitse Romantiek. Na een zorgvuldig proces van formeren en deformeren krijgen deze beelden een nieuwe gedaante. Meestal is dat een alpine wereld die verborgen lagen en citaten bevat. De ruimte in het schilderij is dubbelzinnig, aan de randen wordt de voorstelling afgebroken of het beeld wordt verticaal in tweeën gedeeld als een opengeslagen boek. Vaak plaatst Diederik Gerlach midden in het beeld een ornament  of embleem. Zo’n Fremdkörper brengt het schilderij in beweging: de ogenschijnlijk vertrouwde voorstellingen die herinneren aan oude ansichtkaarten worden hiermee op scherp gezet en krijgen een bredere betekenis.