zomeropstelling

Marie Civikov – schilderijen
Marjolijn van der Meij – tekeningen
Femmy Otten – schilderijen, reliëfs

10 juni t/m 17 juli 2011

Marie Civikov (1979) schildert in heldere, felle kleuren motieven en mensen uit de media die ze in een vaak bühne-achtige setting presenteert. De mensen lijken te poseren en hebben onderling nauwelijks contact. De speeltuin komt vaker voor in haar werk, normaal gesproken een plaats voor onschuld en plezier. Bij Marie Civikov krijgt deze plek wat navrants, ze schildert er een jonge moeder in die helemaal opgaat in het sms’en op haar twee mobiele telefoons en geen oog heeft voor haar dochter. Op een ander doek staat een wat slonzige zwangere moeder naast een meisje die een sjerp draagt met het opschift MISS TAKE. Van de glijbaan rollen enorme bingo ballen, qua vorm een herhaling van de buik van de moeder, maar vooral een aankondiging voor de loterij die het leven voor haar kinderen in petto zal hebben.

Marjolijn van der Meij (1970) maakt grote houtskooltekeningen waarin ze vaak uitgaat van oude groepsfoto’s van studenten of gezelschappen op een feestje of een uitje. Ze verplaatst ze naar een eigenaardig nieuw decor, waardoor de vanzelfsprekendheid van de oorspronkelijke foto verdwijnt en de onderlinge verhoudingen van de mensen opnieuw moeten worden bekeken. Zo zit een groep mannen en vrouwen hand in hand tijdens een séance waarbij een enorme rotspartij met waterval opdoemt die de kamer tot het plafond toe vult. Andere voorstellingen lijken natuurlijker maar hebben toch een verontrustende atmosfeer zoals het groepje jongeren dat op een koude winterdag op een desolate rivieroever danst op de muziek van een draagbare radio. Steeds is een gevoel van
ontheemdheid en vervreemding aanwezig.

Femmy Otten (1981) schildert gezichten van mensen uit haar directe omgeving maar werkt ook naar foto’s en portretten uit de kunst-geschiedenis. Stuk voor stuk zijn ze met grote aandacht en liefde gemaakt, ze hebben eenzelfde ontwapenende teerheid en zuiverheid als bijvoorbeeld Madonna’s uit de vroege renaissance. Na het schilderen knipt Femmy Otten de gezichten vaak los uit het grotere stuk linnen, waardoor ze als geïsoleerde lapjes kunnen worden gecombineerd. Sinds een paar jaar snijdt ze ook portretten in hout die ze daarna met eitempera beschildert en met stuc als een bas reliëf tegen de wand bevestigt. Als contrapunt schildert ze op diezelfde witte wand geometrische vormen die de gezichten opladen en scherpte geven. Zo brengt ze motieven en vormen bij elkaar als een verzamelaar voor wie de schatten van de schilderkunst, hoe verschillend van karakter ook, even waardevol en dierbaar zijn.