Stof Christie van der Haak

installatie, video

14 feb t/m 8 maart 2009

Sinds een aantal jaren houdt Christie van der Haak (1950) zich bezig met het ontwerpen van stoffen die in Jacquard-techniek computergestuurd worden geweven. De patronen zijn niet statisch maar veranderen van vorm en kleur: Van der Haak schildert als het ware aan de weefmachine. De resulterende stoffen kunnen autonoom worden gepresenteerd (opgespannen als schilderijen) maar ook ingezet als bekleding van stoelen, banken e.d. (schilderijen met een ingewikkelde lijst waar je bijvoorbeeld ook nog op kunt zitten); het verschil tussen autonoom en toegepast werk verdwijnt.De installatie STOF, mede tot stand gekomen dankzij een Live-subisidie van het Fonds BKVB, bestaat uit drie delen: twee samengestelde driedimensionale objecten en een video.
De objecten zijn gerealiseerd in samenwerking met Asmir Ademagic, Jan Hoogervorst en meubelstoffeerderij Chairs.

In de voorruimte van de galerie staat een samenstel van zwart houten objecten van verschillende lengte en hoogte met een toren in het midden; alle elementen worden bekroond door zwart op zwart geweven stoffen. Zo ontstaat een duister monumentaal geheel dat doet denken aan een monument, een verkoolde stad, rouw over wat ooit was. Tegelijkertijd bevindt het werk zich nadrukkelijk dichtbij de beschouwer, in diens eigen ruimte: er kan en mag ook op gezeten worden.

Het tweede deel van de installatie bestaat uit een aantal kubische elementen van MDF, gevat in een metalen frame en aan alle kanten bekleed met steeds andere zeer kleurige stoffen; met elkaar vormen de kubussen een piramide. Als in het eerste object gerouwd wordt, wordt hier juist iets gevierd: een wederopstanding, een nieuw begin? In ieder geval staan de objecten, beide met onmiskenbaar architectonische associaties, in een antithetische verhouding tot elkaar.

De video, geprojecteerd op de muur, laat vijf in het zwart geklede vrouwen zien die in een zich voortdurend herhalend ritueel vijf zeer lange kleurige lappen stof uitrollen en weer oprollen in een grote lege zaal. In de vormgeving van dit ritueel keren elementen van beide objecten terug: de zwarte kleding van de vrouwen, de kleurigheid van de stoffen.

De titel van de installatie, STOF, verwijst in verschillende associaties naar inhoud en betekenis van de installatie; het werk is goeddeels van stof gemaakt, geeft stof tot nadenken, doet stof opwaaien en heeft ook nog een sacrale connotatie: ‘uit stof zijt gij gemaakt en tot stof zult gij wederkeren’.